Słowo na dziś: DZETEO – „szukam”.

Wtem jacyś ludzie niosąc na łożu człowieka, który był sparaliżowany, STARALI SIĘ go wnieść i położyć przed Nim. Nie mogąc z powodu tłumu w żaden sposób go przynieść, wyszli na płaski dach i przez powałę spuścili go wraz z łożem w sam środek przed Jezusa. (Łk 5,18-19)

„Dzeteo” znaczy „szukam, badam, staram się odszukać, dociekam, wymagam, pragnę, usiłuję, odczuwam brak”.

Znajomi paralityka nie mówili, że to Jezus powinien przyjść do chorego. Nie narzekali, że ciężko go nosić. Nie pomstowali na tłum, że nie chce przepuścić niepełnosprawnego. Nie zrezygnowali z wyjścia na dach myśląc, że nie warto się wygłupiać. Nie czekali na dachu z szacunku do właściciela domu. Kto szuka wbrew przeciwnościom, ten dowodzi, że mu zależy. Kto szuka do końca, ten w końcu znajduje. Albo to, czego szukał, albo samego siebie.

Uchroń nas od dwóch błędów, Panie: myślenia, że to inni powinni nas szukać i zniechęcania się za pierwszym lub siedemdziesiątym szóstym razem.