Słuchając fragmentu Ewangelii o paralityku przyniesionym na noszach przez czterech przyjaciół, doznałam, a rzadko mi się to zdarza :-), pewnego olśnienia...

Poczułam, się jak detektyw z filmu kryminalnego, który, po czasie zastoju w śledztwie, nagle, skojarzywszy jakieś wydawałoby się mało istotne szczególiki, zaczyna rozumieć!

Otóż, usłyszałam słowa: "Idź do domu". Jezus mówi tak do uzdrowionego paralityka. "Idź do domu" albo inaczej "Wróć do swego domu".

A najpierw mówi do niego: "Synu/dziecko, odpuszczają się twoje grzechy".

Toż to syn marnotrawny! Widzimy go jak leży  i nie ma nawet siły wrócić do domu. Ale ojciec już nie tylko czeka na jego powrót. On wysyła Jezusa (najlepszego z synów), by pomógł mu wrócić.

Takie jest Boże Miłosierdzie.

Więc, jeśli nawet nie wiesz, jak wrócić do domu Ojca, do przyjaźni z Nim, i brakuje ci sił, by podjąć wysiłek drogi, to zwróć się do Jezusa. Wystarczy pragnienie (nawet, jeśli paraliż blokuje w tobie zdolność do jego wypełnienia). Wystarczy wiara Twoich przyjaciół (jeśli tobie jej już brak), gdy poprosisz ich o wstawiennictwo.

"Lekarstwo istnieje, uzdrowienie istnieje, jeśli tylko wykonamy maleńki krok do Boga lub jeśli mamy choćby pragnienie wykonania go" Papież Franciszek