#100 Dziękuję, że wciąż uczysz patrzeć inaczej, głębiej

Ojcze Franciszku, napiszę krótko, choć mogłabym bardzo długo. Dziękuję za doświadczenie żywego Kościoła, który poznałam dzięki łasce Bożej i Twojemu dziełu. Za przekazaną przez Ciebie duchowość światło-życie, która kształtowała i wciąż kształtuje mnie przez całe moje dorosłe życie.

Za to, że pozwala mi ona trwać przy Bogu pomimo trudności i bólu jaki niosą ostatnie miesiące obnażające niegodziwości chrześcijan. Za to, że wciąż uczysz patrzeć inaczej, głębiej, za to, że uczyłeś i uczysz słuchać Boga i rozmawiać z Nim. Dziękuję Ci też za Twoje wstawiennictwo w ważnych sprawach.

Wciąż pamiętam Ciebie w Wieczerniku, widzianego z daleka, ze stopni amfiteatru. Nie przypuszczałam wtedy, że staniesz się dla mnie kimś bliskim i ważnym.

Jest też we mnie wiele wdzięczności za ludzi z różnych stron świata poznanych dzięki Ruchowi Światło-Życie, za mojego męża i cała naszą rodzinę.

Wstawiaj się za nami, Ojcze.