Sama nie potrafię zdefiniować do końca dlaczego ADWENT to mój ulubiony okres liturgiczny.

 

 

 

Po prostu lubię:

- ciepło świecy w wieńcu adwentowym i przekomarzanie się dzieci, kto może świecę zapalić, względnie zdmuchnąć;)

- roraty - blask lampionu migającego wśród ciemności świtu, przytulne wnętrze kościoła, w którym czeka na mnie od rana Pan Jezus

- dzieci, dla których adwent to oczywistość i rzeczywistość: wstają rano bez poganiania, ścigają się w spełnianiu dobrych uczynków.

 

Dzisiaj na roratach 4-letni chłopiec na pytanie księdza, gdzie jest Niebo, odpowiedział: "Tam, gdzie jest Pan Bóg". A my dorośli wciąż kombinujemy w tym temacie;)

 

- zadumę i to, że czas biegnie jakoś inaczej, radośniej...

- kiedy serce się otwiera na drugiego człowieka, jego potrzeby, marzenia, smutki.

- pieśń adwentową, której nauczył mnie ksiądz na religii wiele lat temu, a ja wciąż ją pamiętam:

 

Świat na Ciebie czeka Panie,

jak na sen zmęczony dzień,

Tak jak miłość na spotkanie,

jak na deszcze kwiatów cień.

 

A czym dla Ciebie jest Adwent?