Skoro zapraszałam do kibicowania polskim skoczkom w Pjongczangu, chcę im teraz uroczyście podziękować!!!

Chłopaki, zrobiliście kawał dobrej roboty!!! Dostarczyliście nam wspaniałych emocji. Tyle się działo, tyle można się było od Was nauczyć!!!

Jakie ja wyciągnęłam wnioski? Oto kilka z nich:

1) Bez solidnej pracy trudno osiągnąć wielkie sukcesy!

2) Nie zawsze, mimo włożonego trudu, przychodzi zwycięstwo. Bo wiatr wieje nie z tej strony, bo sędzia czegoś nie dopatrzy, bo trzeba skakać o nieziemsko późnej godzinie.

3) Kiedy coś nie wyszło, nie należy popadać w rozpacz, tylko wyciągnąć wnioski i pracować dalej. Zwycięstwo przyjdzie w odpowiednim czasie.

4) Kiedy pracujesz w drużynie, każdy jest współodpowiedzialny za końcowy wynik. I tu szacunek dla Piotrka Żyły, który dopingował kolegów solidnie i wiernie. Kiedy nie załapał się do żadnego z konkursów, nie strzelił focha, nie odwrócił się na pięcie, gratulował. Gdyby każdy z Polaków tak umiał, bylibyśmy potęgą:)

5) Brązowy medal to wielki sukces!!! Trzecie miejsce na świecie - ogromne osiągnięcie, które przejdzie do historii polskiego sportu. Podejrzewam, że sama za kilka lat zapomnę, że zwyciężyli Norwegowie przed Niemcami, a o Kamilu, Maćku, Stefanie i Dawidzie będę pamiętała:)

6) Kamil Stoch króluje na wszystkich portalach: i katolickich i liberalnych. Można? Można, tylko trzeba profesjonalnie wykonywać swoją pracę. To wspaniały, prosty ewangelizator, którego każdy chciałby zaprosić do swojego domu!

Bardzo dziękuję polskim skoczkom za chwile wzruszenia, za to, że mogliśmy kibicować Wam rodzinnie 3-pokoleniami, za to, że łączycie dziadków z wnukami, bo dzięki Wam mają wspólny temat i okazję do świętowania! Niech Bóg Wam błogosławi:)