Bez nich chodzilibyśmy... głodni.

W Wielki Czwartek warto sobie uświadomić, jakim darem są kapłani. Jak to dobrze, że Jezus ich powołuje.

Bez nich chodzilibyśmy naprawdę głodni, bo kto by nam dał Jezusa? Kto by nam udzielił sakramentów? 

Gdy chociaż przez chwilę zastanowimy się nad tym ile mamy do najbliższego kościoła, jak często możemy być na Eucharystii w tygodniu albo ile Mszy mamy do wyboru w niedzielę, możemy nazwać się szczęściarzami.

Nie musimy czekać na kapłana pół roku, kilka miesięcy, a może lat. Możemy pójść czy dojechać zaledwie od kilku metrów do kilkunastu kilometrów.

W dodatku jeszcze możemy liczyć na odwiedziny chorych. Mamy kapelanów w więzieniach i szpitalach.

Jesteśmy szczęściarzami. Tylko czy w ogóle zdajemy sobie z tego sprawę? 

Dziś Wielki Czwartek - dzień ustanowienia Eucharystii i kapłaństwa. My tak bardzo potrzebujemy kapłanów. W tym zwariowanym świecie są potrzebni.

Potrzebujemy nowych powołań. Módlmy się dziś szczególnie za kapłanów. By wytrwali przy Chrystusie i pomimo trudności, które też napotykają na swoich drogach, by byli wierni.

Módlmy się o nowe powołania, by przyszli kapłani nie bali się odpowiedzieć na głos Jezusa. Módlmy się za kapłanów, bo oni tego bardzo potrzebują. I pamiętajmy, że my ich potrzebujemy. Bardzo. 

Myśl na dziś: "Gdyby nie było sakramentu kapłaństwa, nie mielibyśmy Pana wśród nas. Kto bowiem włożył Go do tabernakulum? Kapłan. Kto przyjął wasze dusze do Kościoła, kiedyście się narodzili? Kapłan. Kto karmi je, by miały siłę do ziemskiego pielgrzymowania? Kapłan. Kto przygotuje je, aby mogły stanąć przed Bogiem wykąpane we Krwi Jezusa Chrystusa? Kapłan. Zawsze kapłan. A kiedy dusza popadnie w grzech śmiertelny, kto ją wskrzesi do życia? Kto przywróci jej spokój sumienia? Tylko kapłan. Nie znajdziecie żadnego dobra, które pochodzi od Boga, żeby za nim nie stał kapłan". (Jan Maria Vianney)