Wsadzanie wszystkich księży do jednego worka grozi odrzuceniem łaski oczyszczenia wnętrza własnego „kubka”.

Do księdza Dolindo przyszedł nabuzowany facet i zaczął pieklić się jak tysiące ludzi na świecie: – Tak, ksiądz to człowiek taki sam jak ja. Mam się spowiadać człowiekowi?! Nigdy w życiu! Mam mówić o swoich sprawach komuś pełnemu wad tak samo jak ja? Nigdy!
Odpowiedź księdza była pogodna: – Posłuchaj aniołeczku – a jakbyś, zamiast księdzu, miał wyspowiadać się aniołowi...
– No to co, wtedy?
– Gdyby na miejscu księdza siedział anioł, ten anioł... naplułby ci w twarz po pierwszym wyznaniu grzechu. Anioł ogląda Boga i widzi ciebie, stworzenie, które kosztowało krew Męki twego Boga Odkupiciela! Więc zadowól się księdzem!
Dzisiejsza ewangelia mówi o czepianiu się rzeczy nieistotnych i zaniedbywaniu ważnych. Przyszedł mi do głowy ten pieklący się Włoch, który wsadzając wszystkich księży do jednego worka byłby w stanie odrzucić łaskę oczyszczenia wnętrza własnego „kubka”. Gdyby nie spotkał ojca Dolindo, cóżby mu pozostało na końcu własnego czasu? Grubo przesadzony pogląd na temat kleru, satysfakcja z wyrażonej opinii a może oszczerstwa i całe serce paskudztwa nieoddanego pod Jezusowy krzyż.
Bardzo mnie cieszą dzisiejsze czytania, bo pokazują, że jest Ktoś, kto osądzi świat najlepiej jak to możliwe. Do Niego wyłącznie należy osąd. „Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, niech szumi morze i wszystko, co je napełnia. Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości. Przed obliczem Pana, który już się zbliża, który już się zbliża, by osądzić ziemię. On będzie sądził świat sprawiedliwie, a ludy według swej prawdy”.
Zamiast dogrzebywać się prawdy w internecie o czyichś nadużyciach, mogę spokojnie wielbić Boga za Kościół, który jest pełen Obecności Pana. Pana Obecnego, który osądzi wszystkich najlepiej. Osobiście przyjmuję list świętego Pawła do Tesaloniczan: „Przeto, bracia, trwajcie niewzruszenie i trzymajcie się tradycji. (...) Sam zaś Pan nasz, Jezus Chrystus, i Bóg, Ojciec nasz, który nas umiłował i przez łaskę udzielił nam wiecznego pocieszenia i dobrej nadziei, niech pocieszy serca wasze i niech utwierdzi w każdym działaniu i dobrej mowie”.
Na moim dzisiejszym „poletku” do uprawy pozostała „sprawiedliwość, miłosierdzie i wiara”. A Ty, Duchu Święty, spraw, bym mogła realizować Boże przykazania bez uprzedzeń. (fragmenty zaczerpnęłam z książki „Kwiatki Ojca Dolindo”)