Nie bój się tych, którzy będą przed tobą napinać muskuły i ostrzyć zęby, którzy będą tropić każde twoje słowo i je wykręcać, bo duszy Twojej nie dotkną.

Wszystko w moim życiu jest policzone. Bóg zna mnie tak bardzo, że wie, ile mam włosów, ilu znajomych na fb. Ile mi dni zostało i ile znaków dzisiaj wystukam w komórce. Zna nie tylko ilość słów, które wymiotam :-) ale również ich wagę. Czytając Izajasza pomyślałam, czy mnie stać na takie uwielbienie Boga w mojej małej historii, żeby zadrżały futryny. ŚWIĘTY, ŚWIĘTY, ŚWIĘTY JEST PAN ZASTĘPÓW. CAAAAŁAAAA ZIEEEMIAA JEEEST PEŁNA JEGO CHWAŁYYYYY!

Ponad moją czupurnością wróbla, ponad kruchością każdego dnia, ponad ulotnością moich koncepcji, monolitem stają się słowa pożyczone od serafinów. Święty, święty... zawsze dobry, kochający jak nikt na świecie. "Pan wdział potęgę i nią się przepasał" a jednocześnie cichutko szepcze do ucha: nie bój się tych, którzy będą przed tobą napinać muskuły i ostrzyć zęby, którzy będą tropić każde twoje słowo i je wykręcać, bo duszy Twojej nie dotkną.

Jak pokazuje przykład apostołów., zasadzek przeżyli mnóstwo, ale i tak Pan z matematyczną precyzją ustalił ich ostatnią godzinę. Ciało wciśnięte w przemijanie bardziej lub mniej gwałtowne i tak ulegnie zniszczeniu jak znoszona katana. Jedyne co ma sens teraz i potem to dzika radość z miłującego mnie Boga.