Duch Święty łamie konwenanse i ludzkie plany tworząc świat szczęśliwy mimo wszystko. 

Kiedy czytam, że apostołowie pytali zmartwychwstałego Jezusa: „Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?”, widzę i moje uparte przywiązanie do ziemskiego życia i powodzenia. Oni wciąż oczekują dobrej nowiny w postaci wykurzenia Rzymian i pokazania światu, kto jest narodem wybranym. Tak jak ja oczekują życia bez trosk, bez czyjejś dominacji, bez chorób, z których przecież uzdrawiał, i bez problemów. Bez egoizmu, ateizmu i ideologii gender. A ja w łańcuchach z kwiatów na leżaczku sączyłabym ambrozję w raju bez smogu i palonych plastików. Znam losy apostołów, kiedy po zesłaniu Ducha Świętego zobaczyli świat zupełnie inaczej. Zobojętniali na to, czy cierpią niedostatek czy obfitują, wyśpiewujący hymny na cześć Boga w więziennych lochach i z śladami razów na plecach. Szczęśliwi, bo moc Ducha Świętego, którą otrzymali, wyzwalała świat, w którym żyli, z tego, co weszło przez królowanie ciemności. 
I do mnie skierowane są słowa Jezusa: „Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli kto Mi służy, uczci go mój Ojciec”.
Tłumacząc na mój prosty rozum: Nie możesz się skupiać na zatrzymaniu czasu, wściekać bo nie wychodzi ci raj na ziemi(porządek wiecznotrwały, jednolity stan ducha i.t.p. bzdury), skupiać na strukturach(do szeregu zbiórka) i konwenansach(rączki złożone i bez ekstrawagancji). Duch Święty łamie konwenanse i ludzkie plany tworząc świat szczęśliwy mimo wszystko. 
Przyjdź Duchu Święty! Ach przyjdź!