Jezus do mnie przezornej, zawsze ubezpieczonej kieruje dziś słowa: „Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?”

No tak, znam to „Na Wszystkich Świętych mróz, na Boże Narodzenie zima i susz” albo „Jak Barbórka po wodzie, to Boże Narodzenie po lodzie”. Realiści utrzymują „Jak Barbórka po wodzie, to Boże Narodzenie 24 grudnia. Przysłowia pokazują, że wnikliwie obserwujemy, co się dzieje w przyrodzie, szczególnie wtedy, gdy coś zasialiśmy albo wybieramy się w podróż. Wtedy jesteśmy czujni, patrzymy na termometr, barometr, pogodynki.
Jezus do mnie przezornej, zawsze ubezpieczonej kieruje dziś słowa: „Obłudnicy, umiecie rozpoznawać wygląd ziemi i nieba, a jakże chwili obecnej nie rozpoznajecie? I dlaczego sami z siebie nie rozróżniacie tego, co jest słuszne?”
Czasem wydaje mi się, że to jak ja oceniam mój dzień diametralnie różni się od postrzegania Boga. Zapominam, że dla Niego nie tyle jest ważne to, jak ja zrealizuję program w szkole, ale to czy rozpoznam ten moment w którym trzeba kogoś wysłuchać, przeprosić, pomóc. Znalazłam, w piwnicy księgi rachunkowe mojej mamy. Odpowiedniki kalkulatorów, pomagające jej podliczać czterocyfrowe słupki. Pracowała w księgowości i chlubiła się że potrafiła bardzo szybko liczyć. Myślę jednak, że teraz razem z Bogiem cieszy się z wszystkich tych chwil, kiedy okazała komuś współczucie czy radość. Może zlicza je i cieszy obfitością zbiorów. Jak pracowałam w „Małym Gościu”, spowiednik mi klarował : „Ty myślisz, że w tym życiu chodzi o to, by napisać świetny artykuł. Nie. Ty pracujesz tam, przede wszystkim po to, by się zbawić”.
„Naucz mnie trafnego sądu i umiejętności,
bo ufam Twoim przykazaniom.
Dobry jesteś i dobrze czynisz,
naucz mnie ustaw swoich”..