Z nimi okazuje się, że dom jest pełen broni białej.

Od przetykacza do rur kanalizacyjnych, przez łapki na muchy czy co tam jeszcze. Wczoraj słyszę, jak synowie zamiast sprzątać, wkroczyli na ścieżkę wojenną. Bo jeden wypróbowywał jakieś narzędzie na drugim. Ponieważ słyszę potężny jęk, wołam: „Zamiana. Walnij go tak, jak on ciebie walnął”. Zasada „oko za oko” miała za zadanie ograniczyć zemstę.
„Gotów jestem zabić człowieka dorosłego, jeśli on mnie zrani, i dziecko – jeśli mi zrobi siniec”! – wołał biblijny Lamek.
Moje „oko za oko” ma jeszcze inny wymiar. Jeżeli nie słuchasz zakazów, zakosztuj krzywdy, którą sam zamierzyłeś. Jeżeli nie umiesz sobie wyobrazić, jak boli to, co robisz, to doświadcz jak to jest, gdy ktoś cię lekkomyślnie krzywdzi. Na etapie, kiedy macha się szabelką z patyka albo odkurzacza, myślałam, że mogę ją zastosować.
„Zachowaj miarę w swojej złości” – zaleca Stary Testament. W Księdze Kapłańskiej czytam: „Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty, Pan, Bóg wasz! Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie ponieść winy z jego powodu. Nie będziesz szukał pomsty, nie będziesz żywił urazy do synów twego ludu, ale będziesz miłował bliźniego jak siebie samego”. Jezus dopowiada: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie”.
Jak człowiek może być pomysłowy w bestialstwie, pokazują wszystkie wojny wszech czasów. To, że stać nas na miłosierdzie, przebaczenie, łaskawość, jest dowodem na to, że ten Duch Święty, którego nie widzę, naprawdę jest. Bo „miłość nieprzyjaciół” nie jest wyczynem na miarę człowieka, ale na miarę Boga.