Która z nas gospodyń, mając garstkę mąki i parę kropel oleju, zrobiłaby naleśnik najpierw dla gościa, a potem z tej marnej resztki ostatni podpłomyk dla siebie i dzieci?

Prorok rzucił jej: „Bo tak mówi Pan, Bóg Izraela: Dzban mąki nie wyczerpie się i baryłka oliwy nie opróżni się”. Aż skończy się czas suszy.
Wiara polegająca na tym, że chodzę na Mszę, ma się nijak do tej, kiedy stoję przed „być albo nie być” i wszystko co mam daję bliźniemu, którego nie znam i nawet nie kocham, bo wierzę Bożemu słowu.
Czym się różnił Naaman od innych trędowatych, chorych, odsuniętych od życia społecznego? Posłuchał słów proroka, którego mu poleciła branka, służka. I wykonał siedmiokrotne obmycie w Jordanie. Sprzeciwiał się temu wewnętrznie, ale poszedł, bo potrzebował oczyszczenia i był na tyle pokorny, by poważnie brać porady swoich sług. Zrobił coś przeciwko sobie, posłuchał kapłana-proroka, choć sam się z nim nie zgadzał. A doznawszy uzdrowienia wrócił, dając świadectwo: „Oto przekonałem się, że na całej ziemi nie ma Boga poza Izraelem!”
Kiedy Jezus czyta w nazaretańskiej synagodze słowa z księgi Izajasza: „Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi,
abym obwoływał rok łaski od Pana”, i potwierdza, że te słowa w Nim stają się ciałem, to czas w nie wierzyć. One zachowują aktualność w czasie każdego ubóstwa, uwięzienia i ślepoty.
Niezwykłe jest ostatnie orędzie z Medjugorie: „Drogie dzieci! W tym czasie łaski pragnę widzieć wasze twarze przemienione podczas modlitwy. Jesteście tak zatopieni w ziemskich troskach, i nie odczuwacie, że wiosna jest u progu. Dziatki, jesteście wezwani do pokory i modlitwy. Tak jak przyroda walczy w ciszy o nowe życie i wy jesteście wezwani, abyście podczas modlitwy otworzyli się na Boga, w którym znajdziecie pokój i ciepło wiosennego słońca w waszych sercach. Dziękuję wam, że odpowiedzieliście na moje wezwanie”.
Praktyki religijne, jak słyszymy w internetach, mogą stać się powodem kłótni na śmierć i życie. Przed każdą formą, którą spełniam, muszę spełnić jeden warunek: otworzyć serce na nieprawdopodobną obecność Boga z mną.