Nie mówi: „Będziesz zarabiał grubo powyżej średniej krajowej i żył na wysokiej stopie”. Nie mówi: „Zawsze będziesz zdrowy i sprawny, bo zdrowie jest najważniejsze”. Mówi „Będziesz miłował” i to najpierw Boga „całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”.

Wydaje się, że Bóg wierzy, iż uda mi się zobaczyć w splocie wydarzeń Jego łaskę i miłościwe panowanie. Wierzy, że się Nim zafascynuję i z Nim scalę. Wie, że w Nim odnajdę miłość do siebie samej, przekonanie, że zostałam stworzona z miłości i do miłowania. A następnie nakazuje: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Bo nie ma większej rzeczy, która może stać się moim udziałem tu na ziemi.

Do wszystkich tych, którzy się pogubili w priorytetach, którzy widzieli Boga tam, gdzie Go nie ma, którzy zapętlili się w ludzkich kodeksach moralnych Bóg mówi: „Uleczę ich niewierność, szczodrze obdarzę ich miłością, bo gniew mój odwrócił się od nich”. 

On jest głównym napędem do miłowania. Do przeskoczenia ludzkich, marnych wzorców. W Nim udaje się odzyskać dobre relacje z ludźmi, ale też odnaleźć te niezliczone pasje, które w nas złożył. W Nim wszystko co dobre ma początek i Jemu chwała na wieki.