I choć po tym Piotr się Jezusa zaparł, potem się bał i trudno było mu zostawić własne wizje zbawiania świata, to zachował otwartość na Ducha Bożego. Otwartość Kościoła na Jezusa Żywego działającego w liturgii, Słowie i wspólnocie jest podstawą jego trwania.

Głusi na ogół widzą. I ten przyprowadzony dzisiaj głuchoniemy też zobaczył i poczuł, że jakiś mężczyzna wsadził mu do ucha palce, a potem dotknął śliną jego języka.

Myślę, że nie byłoby pierwszego grzechu, gdyby człowiek uprzednio nie zbudował wewnątrz siebie alternatywnej rzeczywistości, w której to on jest bogiem. On wyznacza, jakie granice może mieć dobro, usprawiedliwia najpierw drobną nieuczciwość, by za moment dopuszczać wielkie świństwa.  

Wszyscy podsumowują rok. Przeleciał pod presją koronawirusa, zamknięcia w domach. Gdzie były te łaski?

Przed nawróceniem trudno mnie było znieść i młodsi nie wytrzymywali, ale on mówił: „My jej nie zostawimy, ona potrzebuje czasu”.

Ksiądz ten stanął przed sądem w 1985 roku. Za co?

Myślę, że dla małego Jana było istotne nie tylko jakie imię nosi, ale i to, że jego własny ojciec jest Bogu posłuszny i to, że patrząc na swoje dziecko potrafi śpiewać hymn uwielbienia Bogu.

Dlaczego Józef nie przywitał Maryi, podobnie jak Elżbieta?

A każdy wierzący Bogu po Chrystusie, ma większe możliwości niż Jan.

Przywołuje mnie martwiącą się o maturę dziecka, o swój własny zgon i o co tam jeszcze.