„I niech sobie będą wszyscy mądrzy ze swoimi rozumami, a ja z moją miłością niech sobie będę głupi” (Edward Stachura).

Ludzie zawsze będą mówić, co musisz, co powinieneś i jak powinno wyglądać twoje życie. Zawsze będą twierdzić, że są mądrzejsi od ciebie i mają dla ciebie lepszy plan. Ludzi zawsze będą mieć swoją opinię na każdy temat. Czasem mają rację, ale czasem jej nie mają. Oczywiście mają prawo do swoich opinii, tak jak my mamy prawo do swojej. Często jednak tracimy zbyt wiele czasu i sił na myślenie o tym, co inni powiedzą.

Możesz podążać za tym, co mówią inni, ale możesz też posłuchać, co w twoim sercu mówi do ciebie Bóg.

Ks. Bosko dobrze kiedyś zauważył: „Miejcie wzgląd na to, co o was może powiedzieć Pan, a nie na to, co o was dobrego lub złego mogą powiedzieć ludzie”.

Ja ostatnio powtarzam sobie, że Bóg we mnie wierzy, że dam radę z różnymi rzeczami, mimo że niektórzy twierdzą coś zupełnie odwrotnego. Proszę Boga o pokój w sercu i wskazówki.

I Bóg daje pokój. I to jest niesamowite. Pozostaje uwielbianie Go w tym wszystkim.

Wczoraj podziwiałam piękny zachód słońca. Tyle kolorów, tyle odcieni. Bóg jest wspaniałym malarzem. I pomyśleć, że On to czyni dla nas! I stwierdzam, parafrazując słowa Stachury: niech sobie będą wszyscy mądrzy ze swoimi rozumami i niech mówią, co chcą, a ja z moją miłością do Boga i ufnością w Jego plany zamierzam być szczęśliwą i kroczyć moją ścieżką.

Myśl na dziś: „Dla mnie głównym dowodem istnienia Boga jest radość, jaką czuję, kiedy pomyślę, że Bóg jest” (René Le Senne).