Dobre słowo jest jak ulubiona herbata po ciężkim dniu.

Każdy z nas od czasu do czasu chce usłyszeć słowa potwierdzające, że to, co robi, jest tym, co powinien robić. Albo po prostu potrzebuje słów, które przypomną mu, że jest potrzebny i kochany. To nie muszą być nie wiadomo jakie pochwały. Wystarczy „dobrze, że jesteś”, „dziękuję”, „to, co robisz, ma sens”.

Często czekamy na słowa ludzi, bo one są ważne. Zapominamy jednak, że Bóg mówi do nas codziennie. Wystarczy otworzyć Biblię. Przypomina nam nie tylko o swojej miłości do nas, ale potrafi nas pocieszyć i wlać nadzieję tam, gdzie pojawia się zwątpienie. On jest Bogiem rzeczy, po ludzku mogłoby się wydawać, niemożliwych. On wie, na ile nas stać.

Łk 18, 27: „Co niemożliwe jest u ludzi, możliwe jest u Boga”.

Mt 11, 28: „Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”.

Flp 4, 13: „Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia”.

2 Tm 1, 7: „Nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia”.

1 P 5, 7: „Wszystkie troski wasze przerzućcie na Niego [Boga], gdyż Jemu zależy na was”.

Hbr 13, 5: „Nie opuszczę cię ani pozostawię”.

Flp 4, 19: „Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę”.

To tylko przykłady. Bóg nie jest Bogiem milczącym. To my zamykamy Mu usta. On do nas przemawia każdego dnia, w chwilach trudnych, ale i tych radosnych.

Dziś do serca każdego z nas mówi: dobrze, że jesteś, moje dziecko!

Myśl na dziś: „Nawet gdy w sercu mym szaleje burza, podnoszę do Ciebie, Jezu, wzrok, a w miłościwym Twym spojrzeniu czytam: Dziecko, dla ciebie uczyniłem niebo” (św. Tereska od Dzieciątka Jezus).