On mi mówi: Będzie fajnie! A ja na to: Serio? – czyli „traktat” o zaufaniu.

Życie z Jezusem jest jak rollercoaster. Dosłownie. Przyszło mi to do głowy w styczniu. W głowie pojawił się obrazek z radosnym Jezusem, który już nie może się doczekać jazdy, i mną z niepewną miną i w wagoniku z napisem „zaufanie” (zamieszczam poniżej).  Nota bene nie jestem fanką wesołych miasteczek. Wszyscy jednak wiemy, że rollercoaster to zawijasy, góra, dół, kołysanie na boki i ogromna prędkość. Raz jest fajnie, a za chwilę może być średnio. Bo życie nie zawsze jest fajne. Możemy się starać, by każdy dzień był dobry, ale czasami niezależnie od nas dzień przestaje być dobrym.

Patrząc na różne wydarzenia z ostatnich paru miesięcy, stwierdzam, że gdyby mi ktoś wcześniej powiedział, że będzie tak a tak, to bym popukała się w głowę.

Ciągle się uczę zaufania do Boga. To jest codzienny proces. Nie ma czegoś takiego jak przycisk „zaufanie” – naciskasz i wszystko jest załatwione. To jest wyzwanie. Są dni, gdy człowiek czuje się świetnie i jest dużo łatwiej powiedzieć „ufam”. Są dni, gdy w ogóle nie wiem, w którą stronę się obrócić. To ciągłe mówienie: Ty wiesz, Panie. Ty wiesz, czego mi potrzeba. Ty wiesz i to wystarczy.

To próba zrozumienia, dlaczego jedne rzeczy się dzieją, gdy inne nigdy nie nadchodzą. To wołanie z głębokości, gdy jest źle. To wieczorne trwanie na modlitwie bez względu na to, czy się chce czy nie. To próba otwierania drzwi pukającemu Jezusowi. To wsiadanie z Nim do wagonika. Bo z Nim nic złego stać się nie może. Trwanie z Jezusem pomaga przetrwać burze życia. Pomaga podjąć decyzje. On wyzwala w nas wojowników (nawet gdy się za nich nie uważamy) i dodaje odwagi.

Życie z Jezusem jest jak rollercoaster: to ciągłe uczenie się zaufania na maksa. Nie jest to łatwe, ale On nie pozwoli nam wypaść, gdy wagonikiem szarpnie za mocno. Warto więc czasem w ciągu dnia szepnąć: Jezu, ufam Tobie!

Myśl na dziś: „Ufność w Miłosierdzie Boga dodaje nam zawsze odwagi. Nie ustawajmy nigdy w czynieniu dobra, a Miłosierdzie Boga będzie z nami” (ks. Bosko).