„Gdy chcesz się modlić, wejdź do swej izdebki, zamknij drzwi i módl się do Ojca twego, który jest w ukryciu. A Ojciec twój, który widzi w ukryciu, odda tobie” (Mt 6, 6).

Skupianie uwagi na Jezusie nie jest proste. Świat, w którym żyjemy, ciągle chce kierować nasz wzrok na rzeczy materialne, czasem wręcz zgubne. Czasem też szatan pokazuje nam rzeczy dobre, ale tak, by przysłonić nimi Jezusa. Tymczasem to On – Jezus – ma być centrum naszego życia.

Czy potrafimy to jeszcze dostrzec?  Czy może tak oddaliśmy się ziemskiemu życiu, że staliśmy się ślepi na życie duchowe?

W głębi serca każdy z nas tęskni za Bogiem. Nasza dusza za Nim tęskni, bo należy bardziej do nieba niż do ziemi. Rzadko jednak to sobie uzmysławiamy; zagłuszamy ją i pozwalamy ją zagłuszyć. Bo przecież jest tyle „ciekawszych” rzeczy, na które można poświęcić czas. Nigdy jednak nie będziemy w pełni radośni i szczęśliwi, jeśli prawda o tym, że naszym celem ma być Chrystus, nie dotrze do nas. On ma być naszym priorytetem we wszystkim, co czynimy.

To On dał nam życie, to On daje nam miłość. Tylko On może nas uzdrowić w pełni.

Skup się na Jezusie – kołacze mi w głowie od paru dni.

Idź do kościoła i wpatruj się w Najświętszy Sakrament. Adoruj. Nie musisz nic mówić. Bądź dla Niego i z Nim. Jeśli nie masz czasu na odwiedziny w ciągu tygodnia, przyjdź trochę wcześniej przed Mszą w niedzielę. W ciągu dnia pomyśl o Jezusie. Podziękuj Mu za ten dzień, za to wszystko, co dzieje się w twoim życiu.

Znajdź porę w ciągu dnia, by się na chwilę zatrzymać i zanurzyć się w Jego ciszy. Ja lubię trwać na modlitwie wieczorami, ale dla ciebie może odpowiedni będzie ranek.

Myśl na dziś: „Mój Boże, chcę Cię kochać. Chcę, aby moja wola przepadła w Twojej woli. Chcę być jednego ducha z Tobą. Chcę stać się wszystkimi Twymi pragnieniami i myślami. Chcę żyć pośrodku Twojej Trójcy i wychwalać Cię w płomieniach Twojej własnej chwały” (Thomas Merton, Księga godzin).