Nasz Ojciec w Nieba słucha nas uważnie. Pragnie, byśmy Mu mówili wszystko, bo chce być blisko.

Czasami nam się wydaje, że Bóg mieszka daleko, a słuch musi mieć lekko przytępiony. Powtarzamy Mu tyle raz jakąś rzecz, a On nic. Cisza. Często jest tak, że zamiast przyjaciela, chcielibyśmy widzieć w Nim automat do spełniania naszych życzeń. Czy tak traktuje się przyjaciela? 

Przyjaciel to osoba, która jest blisko nas. To ktoś, kto dzieli z nami radości i smutki. To osoba, która potrafi sprawić, by na twarzy znów pojawił się uśmiech. Potrafi słuchać, milczeć, przytulić, pocieszyć. 

Bóg chce być naszym przyjacielem. On zawsze słucha, co mamy do powiedzenia. Odpowiada czasem może w zaskakujący dla nas i niezrozumiały sposób, ale nie zostawia nas bez odpowiedzi. Owszem, nie zawsze przychodzą one od razu. Mogą minąć dni, tygodnie, miesiące, lata. Znam to czekanie. 

Kojarzy mi się z nim wiersz R. M. Rilkego. 

Bądź cierpliwy wobec tego, co Cię dręczy w Twym sercu,

Spróbuj pokochać te pytania podobne do pokoi zamkniętych na klucz, bądź do książek napisanych w nieznanym języku.

Nie szukaj odpowiedzi teraz, albowiem nie mogą zostać Ci dane, gdyż nie byłbyś w stanie ich przeżyć.

W życiu należy wszystko przeżywać do głębi.

A zatem teraz żyj pytaniami.

Być może będzie Ci dane, choć tego nie dostrzeżesz, żyć tak długo, aż otrzymasz odpowiedź.

Tej cierpliwości ciągle się uczę. Tej cierpliwości życzę sobie i Wam. Bóg nie pozostawia nas bez odpowiedzi, ale daje je zawsze we właściwym czasie. Nie bój się pytać, nie bój się mówić Mu o wszystkim i nie bój się czekać. 

Myśl na dziś: "Właśnie wtedy, kiedy sprawy idą źle, kiedy dobro nas omija, kiedy wydaje się, że nasze modlitwy gdzieś się zagubiły - właśnie wtedy Bóg jest przy nas najbliżej. Kiedy wszystko w życiu dobrze się układa, nie potrzebujemy skrzydeł, pod które można się chronić. Najbliżej Boga jesteśmy w ciemności, kiedy potykamy się, idąc na ślepo" (Magdeleine L’Engle).