Z cyklu „do it yourself”, czyli zrób to sam ;)

Tak sobie pomyślałam, że czasami nie dostrzegamy ile darów otrzymujemy od Boga i ludzi. Może warto zrobić tak zwany słoik wdzięczności.

Potrzebujemy słoika, najlepiej żeby był duży, możemy go sobie ozdobić, kto nam broni. Dodać wstążkę albo po prostu przykleić kartkę z napisem: "Za to jestem wdzięczny", "Słoik wdzięczności" albo co wam wpadnie do głowy. Codziennie zapisujcie sobie na małej karteczce pozytywne rzeczy z danego dnia i wrzucajcie do słoika. Od zupełnych drobiazgów, które sprawiły, że się uśmiechnęliście. Możemy zacząć od "dziękuję za...." albo po prostu wypisać sobie hasłami.

Może będzie to uśmiech dziecka po przebudzenia, kawa wypita w samotności w ulubionej kawiarni albo z kimś najbliższym, słońce a może akurat deszcz (bo nie trzeba podlewać ogródka). Zapisujcie sobie małe sukcesy.

Znajdź codziennie chociaż jedną rzecz, mogą się przecież powtarzać. Może zapiszecie sobie jakąś ulubioną modlitwę albo przypomnicie o adoracji, Mszy, nabożeństwie. Niewykluczone, że będzie to sam na sam z Bogiem w pustym kościele w ciągu dnia. Może piosenka, rysunek, zabawa z dzieckiem. Spacer z psem. Posprzątana kuchnia. Ciasto mamy, babci. Rozmowa.

Jest tyle cudów wokół nas. Jeśli zaczniemy je zbierać w słoiku i np. odczytamy je sobie na początku nowego roku albo za rok, to zobaczymy jak „bogaci” jesteśmy.

To tylko propozycja. Forma może być dowolna. Podobno nawyki nabywamy dopiero po 21 dniach, więc się nie zniechęcajmy ;)

Myśl na dziś: "Wdzięczność jest pamięcią serca" (Jean Massieu).

Poniżej mój rysunek dot. słoika wdzięczności ;)