„Kto chce pracować owocnie musi mieć w sercu miłość, a w pracy cierpliwość” (św. Jan Bosko).

Życie to ciągła praca nad sobą. Nie tylko fizyczna, ale przede wszystkim duchowa. Jesteśmy słabi, upadamy, ale ważne by się nie poddawać. Często jest tak, że jesteśmy w stanie przewidzieć nasze reakcje, słowa, myśli. Tylko czy reagujemy na czas?

Znamy siebie. Jeśli jesteśmy dobrymi obserwatorami, to bez problemu potrafimy określić, w którym momencie przychodzi u nas „wybuch”.

Następnym razem, gdy będziemy czuć, że się w nas „gotuje”, spróbujmy się opanować. Westchnijmy do Pana o pomoc. Prośmy Go o pokorę, milczenie, cierpliwość, umiejętność panowania nad własnym głosem, myślami. Prośmy Go, by każdego dnia dawał nam siły do mierzenia się z własnymi słabościami. On jest WSZECHMOGĄCY. Pozwólmy Mu działać w naszym życiu, wtedy walka będzie prostsza.

W pracy nad sobą potrzebny jest system prewencyjny. Lepiej zapobiegać niż leczyć, jak to mówią. Bo niestety im częściej pozwalamy sobie na (różnorakie) „wybuchy”, tym jest ich więcej. Dlatego warto się zastanowić nad tym jak wygląda nasze życie, co należałoby w nim zmienić i po prostu trzeba się wziąć do pracy ;)

Myśl na dziś: „Miłość i cierpliwość niech ci towarzyszą nieustannie w dążeniu do poprawy. Postaraj się, by każdy odczytał z twoich słów i czynów, że szukasz dobra dusz” (św. Jan Bosko).