"Anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus" (Łk 1, 30-31).

Równie dobrze Anioł mógł po prostu oznajmić przy narodzinach Jezusa: „To jest Syn Boży”. Dlaczego więc Bóg posłał Archanioła Gabriela do Nazaretu? Po co w ogóle zajmować się momentem poczęcia?

Tak sobie pomyślałam, że rzadko ktokolwiek z nas zna datę poczęcia. Ja akurat moją znam i co piękniejsze wypada w urodziny Matki Bożej.

Jadąc ostatnio samochodem moje myśli przylgnęły do Zwiastowania. Po co Pan Bóg zawracał sobie głowę Zwiastowaniem? – zapytałam samą siebie. Dlaczego to było takie ważne? Dlaczego ten moment musiał zostać podkreślony przez św. Łukasza?

Odpowiedź, która przyszła mi do głowy może wyda się banalna, ale jest to podkreślenie godności człowieka od poczęcia. Jezus nie stał się człowiekiem od 2 tygodnia ciąży, 5 miesiąca, narodzin. Jezus człowiekiem był od poczęcia. Gabriel rzekł do Marii: „Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus”. Od razu mówi, że dziecko pod Jej sercem to chłopiec.

Każdy z nas w momencie poczęcia otrzymuje kod DNA różny od kodów rodziców. To jest fascynujące. Od poczęcia każdy z nas staje się człowiekiem. CUD.

Po co Pan Bóg zawracał sobie głowę Zwiastowaniem? Po to by podkreślić, że każde poczęte dziecko od początku jest człowiekiem. Cennym w oczach Pana.

Na niektórych obrazach możemy znaleźć, jeśli się dobrze przypatrzymy, podczas sceny zwiastowania malutkie dzieciątko. Na Tryptyku de Merode, który powstał w XV wieku – widzimy dzieciątko z krzyżem. Widoczne jest również na obrazie Mistrza Bertrama (tutaj). Mnie fascynuje obraz J. Kirka Richardsa (tutaj) - Gabriel trzyma w dłoniach małe dzieciątko Jezus. To mocny przekaz, że po „Fiata” Marii, w momencie poczęcia pojawia się człowiek.

Myśl na dziś: "Dziecko jest najpiękniejszym darem dla rodziny, dla narodu. Nigdy nie odrzucajmy tego daru Boga" (św. Jan Paweł II).

Zwiastowanie Henry Ossawa Tanner

Fragment Tryptyku de Merode