Mawiał jeden z najbardziej niezwykłych wychowawców.

Jutro dzień nauczyciela, warto przyjrzeć się trochę świętemu Janowi Bosko, który stworzył niezwykły system wychowawczy.

Ksiądz Bosko w 1877 roku na prośbę salezjanów napisał krótką rozprawę pt. System prewencyjny. W niej zawarł jego główne idee. Był to system, w którym uczestniczył nie tylko wychowanek, ale również wychowawca. Wszystko w atmosferze przyjaźni i zaufania. Ksiądz Bosko nie był tylko teoretykiem, był przede wszystkim praktykiem wychowania, utrwalał je stopniowo. Świętemu zależało na pozytywnym oddziaływaniu na wychowanka. Ksiądz Bosko pracował również z więźniami, stąd wiedział, jak trudne bywa wykorzenianie zła. Chciał więc uczynić wszystko, by młodzież pociągnąć ku dobru.

Święty oparł swój system wychowawczy na trzech głównych zasadach, którymi są: ROZUM, RELIGIA i MIŁOŚĆ WYCHOWAWCZA.

Nie będę się tu szczegółowo rozpisywać, ale pokrótce o każdym. Zainteresowani poszukają sobie informacji ;)

Rozum oznacza u księdza Bosko przede wszystkim „zdrowy rozsądek, rzeczowość i zaakceptowanie całokształtu warunków rzeczywistego życia młodzieży, elastyczność w programowaniu, kierowanie się rozumem w pełnieniu funkcji systemu zapobiegawczego i motywowanie poleceń” (L. Cian, System zapobiegawczy św. Jana Bosko).

Hasłem księdza Bosko było: „Da mihi animas cetera tolle” – „Daj mi dusze, resztę zabierz”. Święty chciał wychować chłopców na dobrych chrześcijan i uczciwych obywateli. Pragnął im pomóc w zbawieniu, pociągnąć ku Bogu, stąd podkreśla, że „tylko religia może rozpocząć i doprowadzić do końca dzieło prawdziwego wychowania” (L. Cian, System zapobiegawczy...). Ksiądz Bosko podkreślał na każdym kroku jak ważna jest Eucharystia i sakrament pojednania. Według niego religia powinna być „sposobem przeżywania życia”, nie powinna być uciążliwa, a autentyczna.

Sam ks. Bosko podkreślał, że: „nie wystarczy, by chłopcy byli kochani, ale by wiedzieli o tym, że są kochani”. Dlatego ostatnią zasadą metody prewencyjnej świętego jest miłość wychowawcza. „Nie chodzi w niej o kierowanie się prostym uczuciem dobroci czy miłości, lecz o postawę wychowawcy charakteryzującą się pełnym miłości zatroskaniem o rozwój wychowanka, pragnieniem dla niego zarówno dobra ludzkiego, jak i Bożego” (Ks. K. Misiaszek, Główne idee systemu prewencyjnego św. Jana Bosko).

Ważnym elementem systemu prewencyjnego jest również asystencja, czyli stała obecność wychowawcza. Nie należy jej mylić z totalnym nadzorem. Jej zadaniem jest uprzedzanie zachowań wynikających z fałszywie pojętej wolności, jak również ułatwianie zachowań odpowiednich i stałą formację (por. ks. R. Pomianowski, Obecność wychowawcza).

Ostatnim elementem, który składa się na system prewencyjny jest również tzw. duch rodzinny. Święty zwracał uwagę na to, że należy dbać o rozwój atmosfery rodzinnej w kontaktach z chłopcami. Bez niej nie da się po prostu wzbudzić zaufania. „Kto chce być kochany, niech więc pokaże, że kocha” – mawiał.

Wszystkim nauczycielom z okazji ich święta składam serdeczne życzenia.

Myśl na dziś: „Miłość czynna uczy prawdziwego wychowania i twórczości” (św. Jan Bosko).

Ksiądz Bosko i Dominik Savio