O tej małej, niezwykłej błogosławionej dowiedziałam się będąc jeszcze w gimnazjum.

O Laurze Vicuña dowiedziałam się będąc jeszcze w salezjańskim gimnazjum. Później jej historia wyleciała mi z głowy, ale wróciła po latach.

Laura urodziła się 5 kwietnia 1891 roku w Chile. Gdy zmarł jej ojciec, matka zabrała obie córki do Argentyny. Mercedes związała się tam z właścicielem hacjendy Manuelem Morą. Liczyła, że w końcu związek zostanie sformalizowany.

Wychowywała swoje córki w wierze katolickiej. Wysłała je również do szkoły prowadzonej przez siostry salezjanki. Pobyt w szkole miał ogromny wpływ na życie duchowe i religijne Laury. Coraz bardziej uświadamiała sobie, że jej matka żyje w grzechu.

Mora okazał się tyranem. Sama Laura musiała bronić swojej czystości przed kochankiem matki. Nie chciała mu ulec, za co została pobita. Dziewczynka zaczęła modlić się o nawrócenie swojej mamy. Po powrocie z wakacji do internatu w 1902 r., za zgodą spowiednika, postanowiła ofiarować za mamę swoje życie. Jej zdrowie bardzo szybko zaczęło się pogarszać.

Zmarła 22 stycznia 1904 r., miała niecałe 13 lat. Siostry salezjanki były przekonane, że jej ofiara została przyjęta. Matka Laury, tuż przed śmiercią córki dowiedziała się o jej tajemnicy. „Mamo, ja umieram! Już dawno prosiłam Jezusa ofiarując swoje życie za ciebie, abym wywalczyła twój powrót do Niego… Mamo, czy przed śmiercią nie doświadczę radości z twojego nawrócenia?”. Dla Mercedes był to punkt zwrotny. Nawróciła się.

W roku 1988, w roku jubileuszowym ks. Bosko, papież Jan Paweł II ogłosił Laurę błogosławioną.

Ta trzynastolatka uczy nas, czym jest miłość dzieci do rodziców, miłość do Boga, a jej postawa podkreśla jak ważna i cenna jest czystość, która w tym świecie bywa tak często negowana i wyśmiewana.

Myśl na dziś: „Życie jej było poematem czystości, miłości i ofiary wobec matki.” – hasło, które znajduje się na grobie błogosławionej Laury Vicuña.

Laura Vicuna, Public Domain, Wikipedia