Niech ten Adwent będzie lepszy od poprzednich.

W ten Adwent odpuść sobie kilka rzeczy.

Odpuść sobie narzekanie. Na pogodę, na ludzi, na bliskich, na siebie i na cały świat wokół. Zamiast tego spróbuj każdego dnia dostrzec coś dobrego. Zapisz to sobie i wrzuć do słoika, a potem w Boże Narodzenie przeczytaj, co dobrego spotkała cię każdego dnia.

Odpuść sobie złe mówienie o innych, wspominanie tego, co było dla nas przykre. Milcz. Nie jątrz. Zamiast tego pomódl się za tych, którzy nie leżą ci na sercu.

Odpuść sobie porównywanie z innymi. Ciesz się tym, co masz. Jeśli masz dach nad głową, ubranie, łóżko do spania i jedzenie i tak należysz do tej bogatszej części ludzkości. Wesprzyj fundację, zrób przelew na misje.  

Odpuść sobie smartfona i klikanie po stronach, postowanie, wrzucanie zdjęć. Odpuść sobie facebooka, instagrama i inne media społecznościowe – to są wydmuszki. Życie jest tuż obok. Spędź czas z bliskimi. Wypij z nimi herbatę, idź na spacer, porozmawiajcie.

Odpuść sobie robienie wszystkiego samemu. Podziel się obowiązkami. Zaproponuj wspólne pieczenie, gotowanie, sprzątanie. Może to być czas np. do wspomnień.

Odpuść sobie gorączkę świątecznych zakupów. Nie musisz kupować ton jedzenia i jeszcze większej tony prezentów. Największym prezentem jest sam Chrystus. I to On ma urodziny 25 grudnia. Więc może warto zadbać o prezent dla Niego? Spowiedź, roraty, adoracja. Podziękowanie Mu za to, że przychodzi.

Może właśnie warto się zatrzymać i zapytać samego siebie, czy duchowo jestem gotowy na te Święta? My tak bardzo skupiamy się na tym co materialne, że czasami zapominamy o co w ogóle w tym wszystkim chodzi. Nie musisz mieć 12 potraw. Nie musisz mieć domu w świecidełkach, największej choinki, góry prezentów. Spędź czas z Bogiem i rodziną. Może napisz do żony, męża, dzieci, rodziców list, w którym powiesz im, że ich kochasz, że jesteś z nich dumny, że są twoją radością i połóż go pod choinką. Wiadomo, że prezenty cieszą, ale nie przesadzajmy. Niech będą podarowane z miłością. 

Odpuść sobie to, co złe. Nie daj się wciągnąć w grzech. Niech każdy dzień, który zbliża nas do Narodzin Chrystusa będzie obfitować w dobre uczynki, w naszą wewnętrzną przemianę. To nie zawsze jest proste, ale warto się starać.

Myśl na dziś: „Nie jesteśmy stworzeni, by jeść i pić, ale by kochać Boga i zbawić duszę” (św. Jan Bosko)