I czy w ogóle je jeszcze masz?

Jakie jest nasze życie? Co stanowi dla mnie priorytet? Ile czasu w ciągu dnia mam dla Boga? Czy w ogóle mam czas? Albo kiedy o Nim myślę? Czy w ogóle myślę? Czy potrafię dziękować, a może tylko wiecznie o coś proszę? I w dodatku się obrażam, gdy moja prośba nie jest spełniona.

Jakie jest moje życie? Gdzie kieruję moje myśli? Może ciągle liczę pieniądze? Może mam co chwilę nowe zachcianki? Czym napełniam moje serce? I czy jest tam jeszcze miejsca dla Boga?

W niedzielę słyszałam bardzo dobre kazanie i tak gdzieś za mną chodzi. Stąd powyższe pytania, które chyba każdy z nas powinien sobie zadać od czasu do czasu. Czy w moim sercu jest jeszcze miejsca dla Boga? Czy w ogóle odczuwam pustkę i głód, gdy nie jestem blisko Niego? Czasem jesteśmy tak syci wszystkim innym, że może nawet nie zdajemy sobie sprawy jak daleko odeszliśmy od Boga.

Świat nas ciągle mami. Ciągle podsyła nowe bodźce, reklamy.  Kup to i to i to i jeszcze to. A wtedy będziesz piękny, zdrowy, radosny, spełniony, będziesz sobą (co z tego, że tysiąc innych osób kupi to samo). Zrób to i to i to i na pewno będziesz zadowolony z życia, wejdziesz na inny poziom. Chyba każdemu z nas czasem włączy się taki syndrom posiadania różnych rzeczy. Ważne, by potrafić to zauważyć i powiedź STOP.

Ks. Bosko powiedział „Kto ma Boga, ma wszystko”. Czy my jeszcze w ogóle tak myślimy?

Zadanie na dziś: zastanowić się nad pytaniem „Ile miejsca mam w sercu dla Boga?”

Myśl na dziś: „Kto ma Boga, ma wszystko” (św. Jan Bosko).