Warto bliskim mówić, że są dla nas ważni.

Niedawno miałam sympatyczną rozmowę z dziadkiem. Przyszłam do niego, żeby sprawdzić, czy wszystko u niego w porządku. Przytuliłam go na dobranoc, a dziadek do mnie niespodziewanie: „bardzo cię lubię”. To było takie miłe. To też pokazuje, jak ważne jest, by mówić bliskim, że są dla nas ważni, że ich kochamy, lubimy.

My zbyt często tłumimy nasze dobre uczucia. Więcej pomarudzimy, skrytykujemy niż powiemy, że ktoś jest nam bliski.

Mamy Wielki Tydzień. Warto spojrzeć w nim na relacje z ludźmi. Jakie mamy? Dobre? Złe? Nijakie? Co mogę zmienić? Naprawić? Przebaczyć? A może jedyne co mi pozostaje na ten moment to modlitwa za tych, z którymi mi nie po drodze, z którymi może czasem nie  z naszej winy nie potrafimy się spotkać i porozmawiać, naprawić to, co zepsute od lat.

Przeżyjmy każdy dzień tego Wielkiego Tygodnia z poczuciem, że robimy coś dobrego, może to będzie właśnie modlitwa, a może rozmowa.

Mówmy bliskim, których kochamy, że ich kochamy. Tego nigdy dość.

Miejmy na uwadze Chrystusa w tym Tygodniu, zmieniajmy się dla Niego. Tego, który w Wielki Piątek będzie za nas umierać, by w Niedzielę Zmartwychwstać.

Nie prześpijmy tego czasu.

Myśl na dziś: „Nie odkładajcie na jutro dobra, które możecie uczynić dzisiaj, ponieważ jutro może nie będziecie już mieli więcej czasu” (św. Jan Bosko)