Mija dokładnie rok od śmierci mojej babci, a ja właśnie odkryłam, że odeszła we wspomnie św. Teresy od Jezusa.

Rok temu napisałam tekst na blogu pod tytułem "Solo Dios basta". To było cztery dni po śmierci mojej babci. Nie wiedziałam wtedy, że babcia odeszła we wspomnienie św. Teresy z Avila. tej, która podkreślała, że "Bóg sam wystarczy". Uderzyło mnie to dzisiaj bardzo.

Babcia w swojej chorobie powtarzała: "Niechaj będzie pochwalony Przenajświętszy Sakrament". Słuchanie tego po kilkanaście, czasem kilkadziesiąt, razy dziennie bywało męczące, nie ma co ukrywać, ale z perspektywy czasu była to niezwykła lekcja. Babcia świadomie lub mniej świadomie wskazywała, że najważniejszy jest Pan Bóg, w każdym momencie naszego życia. Wszystko, co czynimy, powinniśmy robić ze względu na Niego. Jego mieć zawsze przed oczami.

Ile razy zdarza nam się robić wszystko ze względu na nas samych albo inne osoby, a Pan Bóg w ogóle nie jest brany pod uwagę? 

Najbliżsi potrafią nas wiele nauczyć. Także ci, którzy zdają nam się być czasem ciężarem, których w danym momencie nie rozumiemy. Chorzy, starsi są źródłem niezwykłej wiedzy. Bardzo dużo pokazują nam, jacy my jesteśmy naprawdę. Uczą rzeczy, które może nigdy nie przyszłyby nam do głowy, że będziemy robić. W nich odnajdujemy Chrystusa cierpiącego. Tylko, czy chcemy Go w nich zobaczyć? Bo jeśli Go zobaczymy, to czy nadal będziemy umieli tak łatwo odwracać wzrok?

Ci, którzy odchodzą uczą nas jeszcze kilku cennych lekcji.

Warto być przy ludziach, których kochamy codziennie (czasem po prostu będzie to telefon, sms ze względu np. na odległość), nie od święta. Mówmy bliskim, że są dla nas ważni, póki są z nami.

Uczmy się przebaczania, zapominania tego, co złe szybciej, bo możemy nie zdążyć się pogodzić.

Nie odkładajmy na później sakramentów. Bądźmy gotowi na śmierć, by nas nie zaskoczyła. Z

astanówmy się, czy w naszym życiu sprawy ziemskie nie przysłaniają nam Boga. Do grobu nie weźmiemy majątku. Pozostaną po nas wspomnienia i to, jakie mieliśmy relacje z innymi.

Warto także zamówić Msze za zmarłych. To niezwykle ważne. Uczestniczmy w nich. Komunia za nich przyjęta jest cennym darem. 

Myśl na dziś: "Aby we wszystkim uwielbiony był Bóg" (św. Benedykt).