Ile razy słyszeliśmy różne pieśni w kościele, a byliśmy głusi.

Trzeba przyznać, że każdemu z nas zdarzało się być na Mszy, a przy okazji być zupełnie "głuchym". Słuchaliśmy, ale nie słyszeliśmy. Odpowiadaliśmy, ale poruszały się nasze wargi, a umysł i serce były tak bardzo daleko. A czasem jeszcze nam się dłużyło.

Teraz, gdy warunki są ekstremalne i jesteśmy głodni, otwierają nam się uszy. Nagle docierają do nas słowa pieśni, które są niezwykle piękne, a wcześniej zupełnie tego nie docenialiśmy. 

Dziś tak bliskie są słowa: "Nie ukrywaj się przede mną, nie odpychaj mnie, nie opuszczaj mnie, Wybawco, wstrzymaj srogi gniew! Serce me do Ciebie wznoszę,  Panie, szukam Cię!"

Szukamy Jezusa przez ekran komputera czy telefonu. I wciąż jesteśmy głodni. Ciągle nam mało. Mamy wrażenie, jakby Pan się schował przed nami, a może wręcz nas odepchnął. I choć wiemy, że Bóg jest blisko, to w sercach panuje tęsknota. Widocznie jest nam potrzebna.

Módlmy się o ustanie epidemii, byśmy mogli jak najszybciej pójść na Mszę do kościoła i byśmy mogli zjednoczyć się z Jezusem w Eucharystii. 

Myśl na dziś:  "Nie ukrywaj się przede mną, nie odpychaj mnie, nie opuszczaj mnie, Wybawco, wstrzymaj srogi gniew! Serce me do Ciebie wznoszę,  Panie, szukam Cię!"