Litania loretańska to nie tylko piękna lista komplementów, to coś więcej.

Mamy maj i pewnie wiele osób odmawia litanię loretańską. Dla mnie od zeszłego roku jest to właściwie codzienna modlitwa. Odkąd pamiętam była to jedna z moich ulubionych modlitw. Może dlatego, że sama jestem majowym dzieckiem.

Na pewno słyszeliśmy, że litania jest zbiorem komplementów.

Ja ostatnio odmawiając ją dostrzegam coś jeszcze. Myślę, że jest tam wiele wskazówek, jak powinniśmy żyć. Maryja jest dla nas drogowskazem, jest dla nas przykładem. Myślę, że w dzisiejszych czasach powinna być drogowskazem dla wielu kobiet, które mogą się gubić. Ale także dla mężczyzn, którzy patrząc na Nią powinni sobie uświadomić, z jakim szacunkiem odnosił się do Niej Józef. I dlaczego tak bardzo spodobała się Najwyższemu.

Jej całe życie skierowane było na Boga. Nasze też powinno być, choć trzeba powiedzieć, że często średnio nam to wychodzi. Dlatego warto przylgnąć do Niej i prosić, by wypraszała nam łaskę trwania przy Jej Synu i kroczeniu po jej śladach. Ona od początku wytrwale kroczyła za Jezusem. Zawsze przy Nim trwała i w tych dobrych i w tych trudnych momentach. I jaką nagrodę otrzymała. Królowa Nieba. 

Myślę, że warto czasem nie tylko odmówić litanię, ale przeczytać ją ze zrozumieniem. Poszukać skąd zaczerpnięte są pewne określenia. Zastanowić się, które nam są na swój sposób bliskie. Ja bardzo lubię określenie "Gwiazda zaranna" czy "Wspomożycielka wiernych".

Życzę wam odkrycia tej modlitwy na nowo. 

Myśl na dziś: "Bądźcie wewnętrznie przekonani, że wszystkie łaski, o które prosicie Najświętszą Maryję Pannę będą wam udzielone, byleście nie prosili o rzeczy, które przysłużyłyby się do waszego potępienia" (św. Jan Bosko).