"Pocierp chociaż trochę dla tego Boga, który tyle wycierpiał dla ciebie" (św. Jan Bosko).

Rano obudziłam się dość wcześnie i w dodatku totalnie obolała... jakbym przebiegła jakiś maraton albo dwa. A wcale nie biegłam maratonu ;) ba, nawet na bieżni nie byłam.  

I w sumie mogłabym marudzić cały dzień i narzekać, że czuję się tak sobie (co przez jakiś czas czyniłam, nie ukrywajmy ;)), ale znalazłam dziś tytułowe zdanie (niestety nie wiem, kto jest autorem) i tak sobie myślę, że coś w tym jest. Zamiast narzekać na to, co nas boli nie tylko fizycznie, czasem bolą nas zupełnie inne rzeczy, pomyślmy chociaż o jednej rzeczy, która nas nie boli.

Może boli nas brak empatii kogoś, ale np. możemy liczyć na wsparcie innej osoby albo osób. 

Może boli nas ręka, ale nadal możemy chwalić ustami Pana. 

Jest w historii sporo świętych i błogosławionych, którzy bardzo doświadczali różnego rodzaju bólu. A jednak potrafili iść przez życie z uśmiechem, potrafili być ponad tym bólem, bo nie żyli dla siebie tylko i wyłącznie. Potrafili przebaczać, potrafili nie wracać do rzeczy przebaczonych. Może nie zapominali wyrządzonych krzywd, ale potrafili być ponad.

Spójrzmy na Chrystusa, który umiera na krzyżu. Spójrzmy na Jego Matkę, która przecież doświadczyła ogromnego bólu patrząc, co ludzie uczynili Jej Synowi, a jednak wstawia się za nami i wyprasza nam łaski, choć doskonale wie, że bywamy trudnymi dziećmi. 

Wypisujmy sobie czasem te dobre rzeczy, które nam się przydarzają i które nas "nie bolą". Świat nie jest idealny, bo i my nie jesteśmy idealni. Ciężko nam czasem dojrzeć, zmienić się na lepsze, ale zawsze jest to możliwe. Szczególnie, gdy złapiemy się ręki Jezusa i Maryi.  

Myśl na dziś: "Uciesz się tym, co cię dziś nie boli".