Na ile jeszcze w to wierzę?

"U Boga wszystko jest możliwe" - to jeden z moich ulubionych cytatów. Ostatnio zastanawiałam się, na ile w dzisiejszym świecie jeszcze wierzymy, że u Boga wszystko jest możliwe.

Przy pandemii może nam się wydawać, że zostaliśmy sami. Nie jest to łatwy czas, sporo z nas doświadcza ludzkiej niepewności, zwyczajnie czasem się boi, ale nie możemy zapominać, że Bóg jest od tego wszystkiego Większy i że nadal się o nas troszczy.

Nasze marzenia, pragnienia zakorzenione w sercach, wciąż są dla Niego ważne. 

Tylko, czy ja w ogóle dopuszczam do siebie myśl, że Pan Bóg chce dla mnie dobra? Chce być uczestnikiem moich marzeń?

My chyba często mamy wyobrażenie, że nasze marzenia zupełnie nie mogą być marzeniami Stwórcy. 

Tak, jakbyśmy zapomnieli, że to Bóg nas stworzył i zna nas na wylot. 

Co innego jeśli nasze "marzenia" są ze szkodą dla naszej duszy, ale jeśli to są dobre marzenia, które pomogą nam w dojściu do Nieba, to dlaczego Bóg miałby ich nie wspierać? Jasne, nie zawsze te marzenia spełniają się od razu, może musimy trochę poczekać. Powinniśmy też wyjść na spotkanie z Bogiem. Zacząć działać. Nic samo się nie zrobi. 

U Boga wszystko jest możliwe. Tylko czasem trzeba dać Bogu zielone światło i powiedzieć "Jezu, ufam Tobie. Działaj". 

Myśl na dziś: "Najlepszą radą jest ze wszech miar czynić dobrze i nie oczekiwać nagrody od świata, ale od samego Boga". (św. Jan Bosko)