Życie jest tak bardzo nieprzewidywalne, choć chcemy je brać za gwarant. A tak się nie da...

Życie jest nieprzewidywalne. I nic w nim pewnego, oprócz tego, że wszyscy umrzemy. Nie możemy go brać za gwarant. Choć bardzo byśmy chcieli.

Życie potrafi nas zaskoczyć. W ciągu jednej godziny, czasem chciałoby się powiedzieć nawet minuty, potrafi się tyle wydarzyć. Może nam się wydawać, że wszystko mamy pod kontrolą i poukładane. A wystarczy "podmuch wiatru" i nic nie zostaje. 

Ile razy ja sobie coś planowałam i układałam, a potem raz, dwa, trzy i nici z planów. Może kiedyś jeszcze bym się tym bardziej denerwowała, złościła, że jak to tak? Dziś staram się podchodzić do tego ze spokojem (choć różnie bywa). Jednak w ostatniej dekadzie moje plany potrafiły się tyle razy zmieniać, że chyba trochę mi łatwiej przyjąć kolejne zmiany. 

Dobrze, by w tych wszystkich zawiłościach dostrzegać, że jedynie Bóg jest naszym gwarantem. On niezmiennie trwa. I do Niego w każdej chwili możemy się uciec - dobrej i złej. My często biegniemy do Boga, gdy jest źle, a rzadziej, gdy jest dobrze. Warto dziękować codziennie za kolejny dzień życia. Starać się go przeżyć jak najlepiej. I nawet jeśli nasz dzień zostanie wywrócony do góry nogami, to mimo wszystko starajmy się dostrzec to, co dobre. 

Umiejętność widzenia dobra w naszym życiu jest niezwykle cenną umiejętnością. Narzekanie nic nam nie da. 

Doceniajmy więcej, nawet to, że życie jest nieprzewidywalne. To są kolejne lekcje, które nie zawsze są przyjemne, ale jeśli przez nie przebrniemy to będziemy ciut mądrzejsi i będziemy mieć większe doświadczenie, gdy trzeba będzie się zmierzyć z kolejną nieprzewidzianą sytuacją. 

A w tym wszystkim nie zapominajmy, że jest ON, który jest zawsze z nami, nawet jeśli o tym zapominamy. 

Myśl na dziś: "Bóg jest bliżej nas, niż my siebie samych" (św. Augustyn z Hippony).