"Szatan boi się ludzi radosnych" (św. Jan Bosko).

Dziś rano będąc na spacerze zobaczyłam chłopaka (na oko podstawówka), wyszedł z domu i zaczął sobie tańczyć na chodniku, tak po prostu. I tak sobie myślę, że to jest radość życia. Nie przejmować się i spontanicznie sobie zatańczyć. Nie zwracając uwagi, czy ktoś patrzy, ocenia. Po prostu pozwolić sobie na wyrażenie tego, co nam w duszy gra. 

W ostatnim czasie mam wrażenie, że część z nas tłumi w sobie taką spontaniczną radość. A może tłumimy ją dłużej? Bo nie wypada. Bo wokół tyle złych rzeczy się dzieje. 

A jednak ks. Bosko miał rację "szatan boi się ludzi radosnych". Jasne są w życiu momenty, że smutek jest zrozumiały, ale gdy tylko ponure myśli i emocje zaczynają panoszyć się w naszym życiu, tracimy radość i może nam być trudno do niej wrócić. 

Mamy tylko dziś. Niech to dziś będzie wypełnione radością. Taką spontaniczną też. Nie musi to być hip-hop na chodniku ;) chyba, że ktoś ma ochotę. Ale starajmy się dostrzegać dobro wokół. Pomimo tego, że czasem może nam się wydawać, że ostatnio jest go coraz więcej. Każdego dnia znajdźmy chwilę, która sprawi, że się uśmiechniemy. 

Dbajmy o to. Dbajmy o radość. Prośmy o to, by Jezus wlewał ją w nasze serca, tak byśmy mogli nią zarażać innych i nawet, gdy czasem bywa średnio odnajdywali do niej drogę. 

Myśl na dziś: "Szatan boi się ludzi radosnych" (św. Jan Bosko).