My też powinniśmy.

Byłam wczoraj na spacerze w lesie. Piękna pogoda, słońce, niesamowita zieleń, zapach typowo leśny, brak ludzi (trzy osoby na rowerach mnie minęły). Chciałoby się napisać cisza i spokój, ale z tą ciszą to akurat nie do końca prawda ;)

Miałam przyjemność słuchać niesamowitego koncertu, nie tylko ptaków, ale cykad/koników polnych (nie znam się na tym). W każdym razie dźwięki były niesamowite. Do tego lekki wiaterek. 

I tak nad ranem do mnie dziś dotarło, że cały las chwali Pana, swego Stwórcę. Tak, jak potrafi. Trelami, stukotem, brzęczeniem, trzepotem skrzydeł, dźwiękami, których może nie potrafimy określić. 

Cały las angażuje się, by pokazać, jak Stwórca jest wspaniały.

A my? Ile razy w ciągu dnia dziękujemy i uwielbiamy? Ile razy w ciągu tygodnia potrafimy wstąpić choć na chwilę do kościoła i uklęknąć przed Najświętszym Sakramentem? Ile razy zachwycamy się otaczającym światem, który stworzył dla nas Bóg? 

Może warto czasem też sięgnąć do świętego Franciszka, by jeszcze bardziej zachwycić się Bogiem. 

Wyjrzyjmy dziś przez okno i zachwyćmy się. Jeśli możemy i mamy czas, to wybierzmy się na spacer. 

Myśl na dziś: "Najwyższy i wszechmocny, jakże dobry Panie,
Twoje są pochwały, i sława, i honory, i wszelkie błogosławieństwo.
Tobie tylko, Najwyższy, się należą
i żaden człowiek nie jest godzien Ciebie przyzywać.
Pochwalon bądź, o mój Panie, z wszystkimi Twymi stworzeniami,
a szczególnie z panem bratem Słońcem,
bo światłem dnia jest i oświecasz nas poprzez niego.
I jakże jest piękny i promienny z wielkim splendorem:
Ciebie, Najwyższy, daje nam wyobrażenie."
(fragment "Pieśni Słonecznej")