Im więcej dziękujesz, tym więcej dostrzegasz dobrych rzeczy, które Bóg uczynił w twoim życiu.

Są momenty, gdy czujemy się przytłoczeni, różnymi rzeczami. Do tego nasze plany nie zawsze idą tak jak tego chcemy. Czujemy presję, stres, zagubienie. I zaczynamy wszystko widzieć w średnich kolorach. Zaczynamy narzekać i stajemy się pesymistami. 

Warto wziąć wtedy kartkę papieru i długopis i zacząć wypisywać rzeczy za które w tym dniu, tygodniu, miesiącu, roku jestem wdzięczna. 

Nie lubicie pisać, to idźcie na spacer i zastanówcie się podczas spaceru, za co jesteście wdzięczni. 

Albo idźcie przed Najświętszy Sakrament i tam dziękujcie Bogu za kolejny dzień życia, otwarcie oczu, ciepłą herbatę, zdany egzamin, napisanie dwóch linijek wiersza, książki, za rodzinę, przyjaciół, a nawet plączące się pod nogami zwierzaki, za ogród, park w okolicy, uśmiech nieznajomego w autobusie, usłyszaną piosenkę, która wywołuje u was uśmiech, i tak dalej. Każdy z nas może mieć różne powody do dziękowania. I może jednym coś wyda się nieistotne, ale ważne, że my w tym widzimy wartość. 

Bo im więcej dziękujemy, tym więcej obecności w naszym życiu Boga widzimy. 

Czasem trzeba wrócić do takiej dziecięcej wdzięczności za wszystko. 

Gdy sobie uświadomimy, co nas dobrego spotkało w ostatnim czasie, poczujemy się lepiej. Zobaczymy, że Pan Bóg ciągle jest koło nas. On nas nigdy nie zostawia. I jest naszym największym fanem :) 

 Myśl na dziś: "Znajdźmy sposób, by czuć się dobrze na tym i na drugim świecie" (św. Jan Bosko)