"Jestem Polakiem i jestem z tego dumny." Jak odbierana jest osoba głosząca podobne hasła?

Przez blisko dekadę byłem urzędnikiem państwowym. Więcej, byłem Członkiem Korpusu Służby Cywilnej. Zaczynałem za rządów PiS, a kończyłem, gdy PO była u władzy. Pewnego razu wybrałem się do sklepu. Kupiłem ORŁA W KORONIE i przyczepiłem go do klapy marynarki. Orła miał także mój przyjaciel. Wchodziliśmy do gmachu ministerialnego urzędu i byliśmy dumni. Gdy reprezentowaliśmy urząd na zewnątrz, nie traciliśmy owej dumy. Część osób dziwnie na nas patrzyła. Pojawiły się głosy o lekkim patriotycznym fanatyzmie i "lansie na Polaka". Nie było w nas takich uczuć. Dla nas fakt urzędniczego reprezentowania Polski był czymś ważnym. Wpisywaliśmy się w Tradycję. Lubiliśmy wracać w rozmowie do historii, zwłaszcza tej z lat trzydziestych XX w., gdy nauczyciel i urzędnik, to był KTOŚ.
Urzędnikiem już nie jestem, ale czas pracy w państwowej administracji traktuje bardzo serio, bardzo poważnie.
Dzisiaj w klapie marynarki noszę.stópki małego dziecka, by pamiętać, i pokazywać, że każdy człowiek posiada prawa, każdy nawet ten malutki. Noszę czasami także symbol Ducha Świętego (gołąbka), by pamiętać, że wszelka mądrość od Boga pochodzi. Często noszę także Orła w Koronie, by pamiętać, że jestem Polakiem i nieprzerwanie jestem z tego DUMNY!!!