Gdy świat coraz smutniej się snuje, tajemnica słowa pokojem ratuje,

Dobrze czasem zarazić się niebem,
Dobrze czasem zjeść dobro, tak z chlebem,
Dobrze czasem łykać ciszę ze smakiem,
Dobrze czasem ucieszyć się brakiem,
Dobrze czasem zaśmiać się okiem,
Dobrze czasem oddychać każdym krokiem,
Dobrze czasem choćby w myślach zatańczyć,
Dobrze czasem i czasu doświadczyć,
Dobrze czasem pić kawę z mlecznym kochankiem,
Dobrze czasem wpaść w sen z podglądanym porankiem,
Dobrze czasem być bez recepty lekiem,
Dobrze czasem pozostać człowiekiem,
Dobrze być czasem dla drugiego światem,
Dobrze też czasem zarazić się bratem,

(zdj. Puszcza Mariańska)