Czego nas uczą w czasach dzisiejszych osoby starsze? Jednego; uczą nas unikalnej klasy.

Kilka dni temu Karolina Korwin- Piotrowska opowiadając o jednym z wywiadów, jaki przeczytała w kolorowej prasie stwierdziła;"Takich ludzi już się nie robią!" Zdanie to odnosiło się do klasy i poczucia humoru, jakie dostrzec można u osób, której urodziły się w pierwszej połowie ubiegłego wieku.
Cóż, słowo "robić" do ludzi mi nie pasuje, ale myślę, że jest coś na rzeczy. Nie siląc się na psychologiczno- socjologiczne analizy pozwolę sobie podać pewne przykłady.
Pod koniec stycznia zorganizowane zostało w Łodzi spotkanie z prof. Bogdanem Chazanem. Miał opowiadać o...."sprawie Chazana". Profesor przyszedł i dał świadectwo, bardzo jasne i klarowne. Domyślałem się, że tak będzie. Zaskoczyło mnie jednak ostatnie 30 minut spotkania. Na sali było mnóstw studentów. Wielu z nich zadawało pytania, czasem trudne. Profesor odpowiadał, ale wcześniej każde pytanie na stojąco wysłuchał. Bogdan Chazan jest profesorem zwyczajnym medycyny. Kierował kliniką i szpitalem. Był konsultantem krajowym w dziedzinie ginekologi i położnictwa. Jest cytowany pewnie w wielu krajach. Przez jednych jest uwielbiamy, a przez innych znienawidzony. Nagle pytanie zadaje mu człowiek, który mogłabybyć jego wnukiem, a on wstaje, w skupieniu słucha i odpowiada. Niby nic, a jednak. Postawa i wysłuchanie, tak rzadkie w czasach, w których oczy skupione są na ekranie telefonu.
Owo wysłuchanie kieruje mnie w stronę także innej osoby. Pan Tadeusz zmarł kilka dni temu. Miał prawie 90lat. Ponad 60lat był -jak mawia Tomasz Terlikowski- mężem jednej żony. Rozmawiałem z tym Panem kilka razy, przyjaźnił się z babcią i dziadkiem mojej żony. Pan Tadeusz, gdy opowiadał mi o dawnych czasach mówił do mnie "wie Pan, Czy wyobraża sobie Pan? Może zna Pan". Jaki ja "Pan" byłem dla niego.!? Jego kultura czasem wywoływała wręcz uśmiech. Otóż do babci mojej Asi- znał ją ponad 50 lat- zawsze mówił "Proszę Pani". Uznawał, że inaczej mu nie wypada. Klasa i elegancka, połączona z pięknie nieśmiałą subtelnością, a przede wszystkim wierność. Niesamowicie patrzył bowiem na swoją żonę, patrzył tak na nią ponad 60lat. Dziś już takich ludzi nie robią, niektórzy mówią. A może jednak? Może, możemy "zrobić" się tacy jak Oni? A zatem "Śpieszmy się patrzeć na nich..."